Pista ng san diego noli

Ngunit masasabi nga bang bata siya? Gabay na Tanong: Maaaring yung mga binayaran na banda at mga paputok na kamahal mahal kung bilhin, na maaari sanang magamit sa ibang paraan na kamang. Marami pa ang ang sumisigaw ng ay! Habang pumapasok at lumalabas ng simbahan. Ang ibang matanda naman ay sinasawsaw ang kanilang mga daliri sa naturang tubig. Napakahirap huminga sa loob sapagkat mainit dahil nga maraming tao para lamang makinig sa isang sermon.

Gumasta ang bayan ng dalwang daan at limanpung piso para lamang sa isang sermon. Mas naaaliw spdaw si Pilosopo tasio sa sermon kaysa sa komedya. Pinapawisan habang naghihintay ang mga tao sa Alkalde, maraming bata ang sumisigaw at umiiyak na na ikinahihirap ng mga sakristan sapagkat sila ang may trabaho na ilabas ang mga ito sa templo. Kailangan mong makinig ng mabuti sapagkat ang ating pakikinggang sermon ngayon ay tungkol sa tulad ng Biyernes Santo.

Si Maria Clara naman ay nasa malapit ngaltar mayor at si Ibaara naman ay nasa isang sulok. Si Kapitan tiago ay akafrak at nakaupo sa isang bangko sa tabi ng m ga makapangyarihang tao kung kayat napagkamalan siyamg gorbernadorsilyo. Sa waka dumating na rin ang Alkalde na tinugtugan ng Banda de Carlos 3 at limang dekorasyon. Pinagkamalan pa siyang magsasaka noong una ngunit sinabihan naman ng katabi nito na siya ang Prinsipe na si Prinsipe Villardo.

Nagsimula ang misa, umaawit ang bawat isa, mahusay sila ngunit minsan nawawala sa tono na hindi maintindihan ng iba kung bakit. Matimtim na binigkas ang Dominus vobiscum. Ilang saglit ay dumating na din ang magsesermon na si Padre Damaso, nagising ang lahat habang siya ay dumadaan sa gitna ng sumbahan kasama ang dalawa niyang sakristan at isa pang fraile na may hawak na makapal na kuwaderno.

Nakita nito si Ibarra na bigyan ng isang kindat. Nakita rin nito Padre sibyla at si Oadre Manuel Martin at sinabihan agad ang fraileng kasama na maghanda, binuksan ang kuwaderno at nagsimula. Pagpalagay: Ano ba talaga ang trabaho ni Prinsipe Villardo at bakit siya nasa simbahan noong araw na iyon?

Magsesermon din ba siya? Gabay na Tanong: -maaaring dinadaan na lamang kasi ng misa mayor ang dapat pagsesermon sa komedya -Para sa kabataan, wala lang ang misa para bang mas gusto pa nila ang komedya keysa dito.

Para kay Tasio naman mas gusto niya ang misa kaysa sa walang kabuluhan nankomedya at para naman sa matatanda, ang misa ay isa nanamang paraan upang kumita ang mga magsesrmon ngunit gusto naman nila makinig din. Pangkalahatang Pagpalagay Kahit dati pa pala ay natutuwa na lamang ang Pilipino sa pamamagitan ng paggawa ng kapistahan. Hanggang ngayon ganoon na lang ang nais nating gawin upang maging masaya.

Hindi ba puwedeng may gawin na lamang tayo sa bansa nating maganda upang iyon ang maging ikasaya natin, na abot natin ang mataas na hangarin. You are commenting using your WordPress. You are commenting using your Google account.

You are commenting using your Twitter account. You are commenting using your Facebook account. Notify me of new comments via email. Notify me of new posts via email. Widgets Search. Gabay na Tanong: para bang may sariling mundo si kapitan tuago sapagkat nagtayo siya ng sarili g kasiyahan niya sa kaniyang bahay na isa pang kasabihan na mayabang dahil ipinapakita ang kaya niyang gawin KABANATA 29 Mga Liham Wala namang masiyadong nangyari sa bisperas ng pista kung kayat wala naman atang maganda na isusulat na balita tungkol dito ngunit baka may magbasa na taga ibang bayan na nais makita mung pano mag pista ang mga Pilipino.

Share this: Twitter Facebook. Dahil dito, siya ay ginagamot ng babaing nangangasiwa sa kumbento. Siya ay pinahiram ng langis sa leeg at dibdib, binalot ito ng pranela at hinilot. Pagkaraan ay nag-almusal si Padre Damaso ng ilang itlog na binati sa alak. Eksaktong alas otso ng umaga, nang simula ang prisisyon. Ito ay dinaan sa ilalim ng tolda at inilawan ng matatandang dalaga na kausap sa kapatiran ni San Francisco. Naiiba ang prusisyon kaysa sa nagdaang araw sapagkat ang mga nagsisilaw ay nakaabitong ginggon.

Sa suot na abito ay kaagad na makikilala ang mayayaman at mahihirap. Maayos ang prusisyon, ang tanging nagbago lamang ay si Padre Salvi ang nasa ilalim ng palyo sa halip na si Padre Sibyla. Ang prusisyon ay sinasabayan ng mga paputok ng kuwitis, awitin at tugtuging pangsimbahan. Huminto ang karong sinusudan ng palyo sa tapat ng bahay nina Kapitan Tiago. Nakadungaw sa bintana ang alkalde, si Kapitan Tiago, si Maria, si Ibarra at ilan pang kastila.

Si Padre Salvi ay hindi bumati sa mga kakilala. Nagsimula ang misa at tumayo ang mga nakaupo habang nagising ang mga natutulog sa tunog ng kampana. Si Padre Salvi naman ay tilang siyang-siya, at nagkaroon ng pag-awit. Pagkatapos, binigkas ng kura ang Dominus vobiscum. Sa wakas, dumating ang sandaling mapakinggan si Padre Damaso, at huminto ang musika. Nagising si Manang Pute dahil sa sumapit na katahimikan at ginising niya ang apong nakatulog rin.

Mula sa kanyang mataas na puwesto sa simbahan, tumingin siya sa lahat ng mga tao at nakita si Ibarra. Hinanda ni Padre Damaso ang kanyang kuwaderno para sa sermon.

Ang unang paghahambing ay makikita sa pakikipag-usap ng maestro ng Hermanos de la V. Sinabi naman ng ikalawa na ang kikitain mula sa sermon ay ikatlong bahagi ng kikitain ng komedyante at kapantay lamang ang pag-unawa ng mga tao sa komedya at sa sermon. Ang ikalawang paghahambing ay sa sinuot ng Alkalde, na nagdala ng ideya ng isang komedyante o isang tauhan sa dula para sa ilang taong nakakita sa kanya.

Ang huling paghambing ay ang naisip ni Kapitan Tiago tungkol kay Padre Salvi nang lumakad ang kura na may gilas at taimtim, na mas marangal ang kura kaysa sa isang komedyanteng Tsinong nakadamit emperador na napanood niya sa nagdaang gabi.

Tilang ginawa ni Rizal ito upang ipahiwatig ang problema ng madla sa kanilang pananaw sa isang sermon sa simbahan o kaya ang problema sa sermon mismo. Hindi itinuturing ito na seryoso at katulad lamang ng komedyang hindi nakakaaliw, malamang dahil walang totoong pananampalataya sa dalawang hanay ng tao sa loob ng simbahan: ang nagsasalitang pari at ang nakikinig, deboto man o hindi.

Mula sa kabanata, ang pananaw ng kabataan sa misa ay isang pangyayari kung saan pinipilitan silang dumalo para hindi sila mapagalitan ng mga magulang o matatanda. Para kay Pilosopo Tasio, ang misa ay isang katulad ng komedya na mas nakakaakit kaysa sa mga karaniwang komedya at ginagamit ng mga sinasabing banal na tao upang yumaman at magkaroon ng mas malakas na impluwensiya.

Para sa matatanda, ang misa ay isang pangyayari kung saan maaari nilang itanggol ang kanilang sarili mula sa kahirapan o masamang palad gamit ang mga tinatanggap nilang biyaya sa pakikinig sa sermon at sa agwa bendita. Nalampasan ng kabanatang ito na tungkol sa naganap sa simbahan bago magsermon ang mga inaasahan ko mula sa isang kabanatang tulad nito.

Kung titignan ko ang aking nakaraan, masasabi ko na ipinaliwanag nang husto ng kabanata ang aking mga pananaw dati sa mga misang dinaluhan ko dati bilang isang Katoliko kasama ang aking mga magulang at ibang kamag-anak. Parang naramdaman ko muli ang naramdaman ko dati sa mga misa sa aking pagbasa at pagsuri ng kabanatang ito.

Para sa akin, mahahalata na ang mga kabanatang ito ay mas nakasentro sa panghihina ng madla ng panahon ni Rizal sa kanilang pamumuhay at pagsisimba. Gumagawa sila ng mga dahilan para makagawa ng mga kabaliwan kapag dumating ang mga masayang pista at dumadalo sa mga misa para sa kanilang sariling pangangailangan at hindi para pakinggan ang Salita ng Diyos o kaya matutunan ng mga bagong bagay.

Sasabihin ko na ang pag-iisip na ito ay laganap pa sa madla ng Pilipino sa ating panahon ngayon sa Pilipinas. Pero ano kaya ang maaari nating gawin? You are commenting using your WordPress.

You are commenting using your Google account. You are commenting using your Twitter account. You are commenting using your Facebook account. Notify me of new comments via email. Kaya minarapat ng kasintahan niyang sulatan ang binata. Ayon sa sulat ni Maria na inihatid ni Andeng sa kanilang bahay, patuloy daw ang pagdadasal ng dalaga para sa katipan. Ipinagtirik pa ni Maria si Ibarra ng kandila sa simbahan para sa paggaling nito. Ikinuwento rin ni Maria ang sapilitang pagtugtog at pagsayaw niya sa sayawan na siya namang ikinayamot niya.